امیر المومنین علیه السلام در زمینه چگونگی توزیع ثروت در حکومت خود می فرمایند : " لَمْ أَجْعَلْهَا دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاء ". " من اموال را میان ثروتمندان به گردش نینداختم ".

     ( الکافی     8     58    خطبة لأمیر المؤمنین ع .....  ص : 58 )

     هنگامی که ثروتهای باد آورده و کلان در جامعه زیاد وجود داشته باشد طبیعی است که مالکان این ثروتها قصد مبادله و خرید و فروش با پولهای خود را می نمایند و از آنجا که غنی هستند آنچه را می خرند که نیاز ندارند . و این ریخت و پاشها باعث تورم می شود و در نتیجه فقراء فقیرتر می شوند یعنی یک کارگر ساده قبلاً باید ده سال دستمزد خود را پس انداز می کرد تا بتواند خانه دار شود ولی امروزه باید پنجاه سال دستمزد خود را پس انداز کند و بعد از این مدت دیگر خانه نمی خواهد بلکه قبر لازم دارد . این اتفاق رخ نداده مگر بخاطر اموالی که دست به دست بین اغنیاء چرخیده و تورم را سبب شده . روزی در بازار زمین و مسکن ، روز دیگر طلا وسکه . پس توزیع مناسب ثروت و تقسیم بیت المال نه تنها گداپروری نیست نه تنها تورم زا نمی باشد بلکه سیره امیرالمومنین و اصل عدالت است . و به آنهایی که پول نقد در دست فقراء را مساوی با نقدینگی و تورم می دانند باید فهماند که این پول نقد در دست اغنیاء است که تورم زاست چون در غیر مورد نیاز خرج می شود و صرف تهیه کالای لوکس و اسراف و تبذیر می شود . درحالیکه فقراء اندک پولشان را صرف ضروری ترین نیازهایشان می نمایند و تا ریال آخر پولشان حساب و کتاب دارد و اسراف نمی شود و این حکومت است که باید کالاهای اولیه و ضروری را برای تمام مردم و به وفور در دسترس قرار دهد و بازار را کنترل کند تا سوداگران ، احتکار و گرانفروشی نکنند .

     در نتیجه جستجوی عوامل تورم در میان فقراء اشتباه و آدرس غلط دادن است بلکه عوامل ایجاد کننده تورم را باید در میان اغنیاء جست . و برای کنترل ثروت اغنیاء چاره ای غیر از میزان قرار دادن برای حد اعلای ثروت وجود ندارد و نمونه عملی آن در عصر ائمه علیهم السلام وجود داشته است .البته ایشان چون مبسوط الید نبوده اند و حکومت نداشته اند تنها به شیعیان در این زمینه توصیه می نمودند. ( ر.ک : حدّ ثروت )